Kandemir Konduk, 4 Eylül 1945 tarihinde İstanbul’da üç çocuklu bir ailenin tek oğlu olarak doğmuştur. Adı, kan ve demir kelimelerin birleşmesinden değil, ‘‘kağan” ve ‘‘timur”dan geliyor. Nuriye Hanım ev kadını, babası Haşim Bey ise polistir. Bir polis olan babasının mesleği nedeniyle ilkokulu Istanbul’da, ortaokulu Kırklareli’nin Pınarhisar ilçesinde, Liseyi Edirne’de iken Edirne Lisesinde bitirdi. 1864 yılında gerçekleşen büyük Çerkes sürrdey yöresinden Anadolu’ya göçederek Sivas yöresine yerleşen bir Adıge ailesinin çocuğudur.
Daha sonra İstanbul’a giderek, gençlik yıllarında muhasebe, tekstil(trikotaj), seyyar satıcılık, tersane işçiliği, tiyatro oyunculuğu gibi çeşitli işlerde çalıştı. Daha sonra kısa öyküler yazmaya başlayan Konduk’un yazdığı gülmece yazıları, gazete ve dergilerde yayımlandı.
27 yaşında iken yazdığı ilk tiyatro oyunu olan “Yüzsüz Zühtü” 1971 yılında Altan Erbulak–Metin Serezli Çevre Tiyatrosu’nda oynandı.
O günlerde, Milliyet’te yazan Altan Erbulak, köşesinde yeni bir tiyatro kurduğunu ve herkesten bir lira borç istediğini duyurur. Kandemir Konduk, kısa bir mektupla, bir lira veremeyeceğini, ama bir oyun yazabileceğini bildirir Erbulak’a. Olumlu yanıt alınca çalıştığı tersaneden ücretsiz izin aldı. Siparişini ve avansını almış büyük bir yazar edasıyla daktilonun başına kuruldu. Hayatında hiç tiyatro teksti görmediği halde, oturup oyunu yazdı. Kendine bir kopya bile almadan götürüp teslim etti. Oyun çok beğenilir ve sahneye konur. Kandemir Konduk daha ilk işinden iyi para kazanır. Ve yazarlık hayatı böylece başlar.
Çeşitli işlere girmesinden doğan değişik gözlem gücüyle hemen hergün, her yerde karşılaştığımız kişileri işlediği eserlerinde mizah yanı ağır basar.
Devekuşu Kabare oyuncuları tarafından sahnelenen; İnsanlığın Lüzumu Yok, Yasaklar, Beyoğlu Beyoğlu , Geceler ile şuna Buna Dokunduk, gibi birçok oyun yazdı. Bugüne kadar 17 oyunu tiyatro sahnelerinde oynandı.
1982 yılında Müjdat Gezen‘le beraber “Güldürü Üretim Merkezi” (GÜM) adlı ajansı kurarak ünlü yazar ve çizerleri bir araya getirmiş, birlikte üretimlerde bulunmuşlardır. Müjdat Gezen‘in sahnelediği oyunlardan bazıları; Artiz Mektebi, son dönemlerde de Medya Medya Nereye, No Savaş, Yes Manken ve İyi Aile Çocuğu’dur.
1971 yılında TRT televizyonunda başladığı TV yazarlığını günümüzde de başarıyla sürdürmektedir. Pekçok skeç, parodi program yazan Konduk’un halka malolmuş bulunan ve en bilinen televizyon dizileri ise “Perihan Abla”, “Ana” ve “Mahallenin Muhtarları”dır. Kandemir Konduk’un, gülmece türünde yayınlanmış 14 öykü, oyun ve şiir kitabı vardır.
Yaşamı boyunca gülmece yazan Kandemir Konduk, “Aşklar da Değişti” adındaki eseri gülmece türü dışındaki ilk yapıtıdır.
Günümüzde de İstanbul Fener yolunda oluşturduğu “Komik Ajans” da ekibiyle birlikte senaryo çalışmalarını sürdürmektedir.
Kandemir Konduk, ressam Jale Konduk ile evlidir.
Kitapları:
2012 – Sahilde Buluşalım
2005 – Aşklar da Değişti
2003 – Mor Dönem Öyküleri
2002 – Geldim Gördüm Çok Güldüm
2000 – Kadınlar Hep Gülmeli
1999 – Yerli Film Şiirsel Matrak Senaryo
1992 – Komik Hüzünlerim
1991 – Masala Kanma Küçük
1990 – Ünlülerden Komik Anılar
1989 – Üniformanın Hatırı Var
1987 – Artiz Mektebi
1982 – Sayenizde Efendim
1979 – Televizyona Dokunduk
Senaryosunu Yazdığı Filmler :
2008 – Aman Annem Görmesin
2004 – Tatil Aşkları (TV mini-dizi)
2000 – Abuzer Kadayıf
2000 – Yarı Şaka Yarı Ciddi
2000 – Ona Bakma Bana Bak
1997 – Hayvanlara Dokunduk
1997 – Ana Kuzusu (TV mini-dizi)
1996 – Mesela Dedik
1995 – Palavra Aşklar
1992 – Herkesin Hayali
1992 – Mahallenin Muhtarları (TV dizisi)
1991 – Ana (TV mini-dizi)
1986 – Kobay
1986 – Perihan Abla (TV dizisi)
1985 – Kaynanam Evleniyor
1984 – Gülümseyen Dünya
1984 – Çalsın Sazlar
Yazdığı Tiyatro Oyunlarından bazıları :
2003 – No Savaş Yes Manken
2000 – Medya Medya Nereye?
1999 – Tatil Köyü
1992 – İnsanlığınLüzumu Yok
1991 – Şuna Buna Dokunduk
1988 – Beyoğlu Beyoğlu Müzikali
1987 – Artiz Mektebi(video)
1985 – Aşk Olsun (video)
1985 – Şüpheli Şemsettin<br
1984 – Yasaklar(video)
1984 – İyi Aile Çocuğu
– Geceler
Dök İçini Rahatla
1977 – Işıklar Neden Karardı
1974 – Deli Deli Tepeli
1971 – Yüzsüz Zühtü
