XVI. Louis kimdir

XVI. Louis kimdir, 10 Mayıs 1774 – 4 Eylül 1791 yılları arasında Fransa Kralıdır ve Marie Antoinette‘nin kocasıdır.

XVI. Louis, 23 Ağustos 1754 tarihinde, Paris, Fransa, Versay Sarayı‘nda doğmuştur. Annesi Saksonyalı Prenses Marie-Joseph, babası Louis, Dauphin of France’dir. XVI. Louis, 10 yaşında iken 1765 yılında babası öldüğünde veliaht oldu.

XVI. Loken 19 Nisan 1770 tarihinde Avusturya İmparatoru I. Franz Joseph ile Maria Theresa’nın kızı 15 yaşındaki Marie Antoinette ile evlendirildi. 1778′de ilk çocuğu Versay Sarayı‘nda dünyaya geldi. Çocuklarının adı; Marie Thérèse Charlotte (d.1778), Louis Joseph (d.1781), XVII. Louis Charles (d.1785), Sophie Hélène Béatrix (d.1786).

10 Mayıs 1774 tarihinde, dedesi kral XV. Louis‘nin çiçek hastalığından ansızın ölmesi üzerine,1774’te, 20 yaşında iken Fransız tahtının sahibi oldu. 11 Haziran 1775 tarihinde taç giymiştir.

Zevk ve eğlence düşkünü güzel bir kadın olan Marie Antoinette, Fransızların sorunlarını bir türlü anlayamıyordu. Paranın gerçek değeri hakkında en ufak bir fikrve pahalı elmaslar satın alıyor, her fırsatta kumar oynuyordu. Yirmi birinci doğum gününde, üç gün üç gece süren bir kumar partisi verdi. Bu süre zarfında el değiştiren paranın haddi hesabı yoktu. O güne kadar neden olduğu huzursuzluklar yetmiyormuş gibi, samimi arkadaşlarını, başkalarına ait mevki ve pozisyonlara atamaya başladı.

Dışişleri bakanı Vergennes’in parlak diplomasisi Fransa‘ya birçok başarı kazandırdı; ABD‘nin bağımsızlığı desteklenerek İngiltere‘nin gururu kırıldı. Yalnız, içerideki büyük buhranı ne Başbakan Necker, ne de başka başbakanlar halledemedi. Maliye bakanlarının yardımıyla birtakım malî reformlar uygulamak istedi, ancak bunlar soyluların çıkarlarıyla çatışınca gerçekleşemedi.

1786’da imzalanan İngiltere-Fransa Ticaret Antlaşması, Fransız pazarlarını İngiliz mallarına açtı ve Fransa endüstrisi İngiliz endüstrisinin karşısında korunmasız kaldı. Bu yüzden fabrikalar, işyerleri kapandı. Buralarda çalışan işçiler işsiz kaldı. Bütün bunlara karşın soylular, en ılımlı malî reformlara bile yanaşmak istemediler. Tek çıkar yol olarak, yeni vergiler koyma yolunu seçtiler. Bu amaçla Etats-Généraux toplantıya çağrıldı. Bu, Fransız Devrimi’nin başlamasına işaret oldu.

14 Temmuz 1789’da, Paris‘te kalabalık bir grup, kraliyet otoritesinin sembolü haline gelmiş olan Bastil Hapishanesi’ne yürüdü ve kontrolünü ele geçirdi. Hapishane müdürü ve aşırı-sağ görüşlü iki politikacı linç edildi. Haberler gece yarısına kadar Versay Sarayı’na ulaşmadı. Olanları duyduğunda “Bu bir isyan mı?” diye soran kral XVI. Louis’ye dük Rochefoucauld-Liancourt şu cevabı verdi,”Hayır efendim, bu bir devrim.”

1789 yılında başlayan Fransız Devrimi‘nde gücünü azaltacak hiçbir reformu kabullenmedi. XVI. Louis, Devrim’den sonra da burjuvaziyle uzlaşmak istemedi. Diğer Avrupa hükümdarlarının yardımıyla Devrim’i bastırabileceğini umdu ve bunu denedi. Avrupa hükümdarlarına yazdığı mektuplar ele geçti. 21 Haziran 1791 tarihinde Marie Antoinette ve çocukları ile Avusturya‘ya kaçmaya çalışırken Varennes Köyü’nde ele geçirildi ve tutuklanarak Paris‘e geri getirildi. 10 Ağustos 1792 tarihinde kral ve kraliçenin yetkilerinin kalktığı ilan edilerek anayasal monarşiye son verildi; krallık ailesi hapsedildi. Cumhuriyet ilan edildi.

9 Kasım 1799 tarihinde hükümet darbesiyle Fransa tarihinde yeni bir dönem başladı. Birkaç hafta sonra, anayasada değişiklikler yapıldı ve yönetim üç konsülün eline bırakıldı. Napolyon Bonapart “Birinci Konsül” olarak, Fransa‘nın mutlak hakimi oldu.

Fransız İhtilali (Fransız Devrimi) esnasında “Vatan Hainliği” suçlaması ile yargılandı.

XVI. Louis, 21 Ocak 1793 tarihinde 39 yaşında Fransa‘nın başkenti Paris‘de, Concorde Meydanında giyotin ile başı kesilerek idam edilmiştir.

21 Ocak 1793′te Kral XVI. Louis mahkeme edilip ülkesine hainlikten giyotinle idam edildiğinde, eşi Marie Antoinette ilk kez çocuklarından ayrılarak hücreye kondu. Marie Antoinette, devrim mahkemelerinde devletin parasını Fransa’nın içte ve dıştaki düşmanlarına dağıtmakla suçlandı. Antoinette, büyük bir sebatla devlete sadakatla çalıştığını savundu. Devrimciler tarafından çeşitli hakaretlere maruz kaldı. Hapishanedeki penceresinin önünde her gün öz oğluna “Kahrolsun kraliyet, yaşasın cumhuriyet!” diye bağırtarak manevi eziyetlerde bulundular. 16 Ekim 1793 tarihinde de o da giyotinle idam edildi.